Na 15 maanden dit keer definitief uit Australie vertrokken. We zullen ze missen die gemoedelijke Australiers die overal een koosnaampje voor hebben, zoals footy (football), humpies (humpbackwhales), Lonny (Launceston), garbo's (garbagemen), troppo (tropical), ambo's (ambulancebroeders), Brizzie (Brisbane), brollies (umbrella's) en ga maar door. En altijd en eeuwig zo informeel mogelijk,lekkerkneuterig, want daar houden ze van (stewardess heet twee hoogbejaarde dames welkom op de vlucht: 'hi guys' / reporter van het serieuze ABCNews te Tel Aviv schakelt terug naar de studio: 'And back to you Deb' (Deborah dus).

Oftewel: Tassie (Tasmanie) was dus werkelijk speccy(spectaculair) wat ons betreft. Hobart was een erg goeie start (de lekkerste bakkers) en daar konden we de garderobe aanvullen met wat meer winterse kleren. De rest van onze trip gaat nu eenmaal wat dichter langs de zuidpool en we hebben nogal wat outdoor-plannen.

Nou hadden we de voorafgaande maanden geen reet uitgevoerd, dus de 'Overland Track'(85 km) zes dagen bergop/bergaf met volle bepakking (tent, slaapzakken, matjes, kookstel, potten pannen, borden, voor 6 dagen eten, etc. >17kg) was effe wat anders. Maar ach, met een blarenpleistertje hier en daar en goeie marsmuziek ('Daar boven op die berg...' enz) hebben we de critici toch de mond gesnoerd. Natuurlijk ontliepen we weer eens het echte afzien. Regen en zelfs sneeuwstormen zouden we tegen gaankomen (thermisch ondergoed, mutsen, regenkledingetcgekocht), maar wij zagen 6 dagen non-stop alleen maar blauwe lucht en zon (en dat voor een gebied dat maar 50 zonnedagen per jaar ziet..). Wij liepen dus zo ongeveer in ons ondergoed. En nog steeds zweten, zelfs in de sneeuw op de bergtoppen van Cradle Mountain en Mt Ossa. Werkelijk geweldige uitzichten! We pinkten een traantje weg.

Onderweg staan er hutten, maar dat is vaak niet meer dan een houten bouwsel met een kacheltje. Leuke is wel dat je dagelijks met min of meer dezelfde mensen bij de hut van die dag arriveert. Erg gezellig dus. Iedereen potje koken en wombats,wallabies, possums, slangen zoeken.Die tent was vooral nodig als je onderweg door een sneeuwstorm overvallen werd (maar daar weten wij dus niets van). Wij zetten 'm vooral opals uitzicht vanuit de tent onweerstaanbaar was. Onderweg gewoon water pakken uit de beekjes en lunch koken (gevriesdroogd voer vooral, om die kilo's uit de tas te houden).

Check out: http://picasaweb.google.com/boris.pepping/SpeccyTassie?feat=directlink

Na de Overland Track huurden we een (nogal gare) auto om een weekje te relaxen (van de categorie door het platteland toeren,kaasfabriekje, wijnboertje, en de benen op tafel). Eenmaal bekomen van de blaren en andere aanstellerij maakten we nog een paar hikes (gewoon wandelingen dus) en foto's aan de Oostkust (Bay of Fires, Freycinet National Park, Cape Hauy), om na 3 weken door te vliegen voor een stadsbezoekkie Melbourne en The Great Ocean Road. Dat was ook weer relaxed, want Melbourne heeft fantastische eettentjes en die Great Ocean Road is gewoon een ultieme roadtrip, muziekje erbij ... Leuk was ook dat Marina vanuit Sydney kwam overgevlogen om een weekendje bij te kletsen. Alleen jammer dat C de portemonnee in de huurauto liet liggen. Zucht.

Voor wat fotootjes: http://picasaweb.google.com/boris.pepping/MelbourneEnDeGroteOceaanWeg?feat=directlink

Dat was dus allemaal alweer echt supermooi. Maar we moeten hier wel een beetje oppassen met superlatieven, want onze gebruikelijk onbetrouwbare bronnen (waar wij blind op varen) waarschuwen ons dat Nieuw Zeeland nog veel mooier moet zijn. Dat belooft wat, zij het dat Nieuw Zeeland de slechtste oktober en november in 50 jaar heeft gehad. Maar dat maakt ons geen bal uit, omdat wij altijd mazzel hebben met het weer (pas nou op, niet hardop zeggen, want dan komt het zeker met bakken uit de hemel). Onzin (remember Antarctica, West Australie, Minke-whale-trip?!): WIJ HEBBEN ALTIJD MAZZEL MET HET WEER.

'Bring it on' New Zealand!